Zaman öylesine körükledi ki nefretimi
Böyle değildim oysa ben eskiden
Gülümseyerek bakardım bütün dünyaya.
Şimdi yargısız infazlara
Kurban edildi iyimserliğim.
Belki rüzgar uçurmuştur evimin çatısını
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Benim gibi 'izninizle' de sen de!...Aslında izni kendimizden isteriz, biliyor musun? Tıpkı senin bu şiirde ve o zaman yaptığın gibi...Çünkü gitmişizdir kendimizden!...
Sevgilerimle Melih...
Zaman öyle değiştirdi ki çocuk yüzümü
En yakın dostlarım tanıyamaz oldu beni.
Tanıyamaz oldum kendi yüzümü aynada.
Şimdi böyle kederliysem
Ve artık gülmek gelmiyorsa içimden
Hüznüm coşup yırtarcasına dolduruyorsa beyaz kağıtları
Yola düşme vaktim çoktan gelmiştir
....
ben bu kısmı çok sevdimmm
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta