Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Benim gibi 'izninizle' de sen de!...Aslında izni kendimizden isteriz, biliyor musun? Tıpkı senin bu şiirde ve o zaman yaptığın gibi...Çünkü gitmişizdir kendimizden!...
Sevgilerimle Melih...
Zaman öyle değiştirdi ki çocuk yüzümü
En yakın dostlarım tanıyamaz oldu beni.
Tanıyamaz oldum kendi yüzümü aynada.
Şimdi böyle kederliysem
Ve artık gülmek gelmiyorsa içimden
Hüznüm coşup yırtarcasına dolduruyorsa beyaz kağıtları
Yola düşme vaktim çoktan gelmiştir
....
ben bu kısmı çok sevdimmm
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta