Böyle çocukluk zor Şiiri - Hakan Özüçelenk

Bir çocukluk anısı buruk.
Bu yaşadığımız ne ilk ne son.
Bazen çocukluk yaşanmıyor.
Ana baba ayrı çocukluk zor.

Bir çocukluk yaşadık çaresiz.
Sıcak yuvasız üşümüş.kimsesiz.
Halaç pamuğu gibi atılmış.
Ana baba ayrı çocukluk zor.

Bir çocukluk yaşadık hep gurbet.
Bitmedi içimizde ayıran hasret.
Bilmem kim kime yaşadı nefret.
Bildiğim böyle çocukluk zor.

Bir çocukluk yaşatıldı şahidiz.
Çıkmaz içimizde bıraktığı iz.
Sarhoş görmek değil hak ettiğimiz.
Böyle çocukluk zor bildiğimiz.