Böyle Bir Zamana Kaldık Şiiri - Mahmut Kaya

Gül biter mi karaçalı dalında?
İyi söz çıkar mı kötü dilinde?
Sağlar hiç bilmiyor hasta halinde
Böyle bir zamana kaldık neyleyim.

Tilkiler kendini aslan sanıyor
Er kişiyim diyor sözden dönüyor
Kendini görmüyor eli kınıyor
Böyle bir zamana kaldık neyleyim.

Yalanı sermaye etmiş eline
Ne eline bağlı ne de diline
Eli çekiştirir bakmaz haline
Böyle bir zamana kaldık neyleyim.

Anası sarımsak babası soğan
O arıya mahsus bal ile kovan
Şeytana yoldaştır kendini öven
Böyle bir zamana kaldık neyleyim.

Elesti bezminden gelir aslımız
Adem'e dayanır bizim aslımız
Ne gencimiz belli ne de yaşlımız
Böyle bir zamana kaldık neyleyim.

Asilzade olur servet yapanlar
Sosyeteyim diyor yoldan sapanlar
Ülkeyi terk edip kapıp kaçanlar
Böyle bir zamana kaldık neyleyim.

KASVETİ'yem moruk oldu adımız
Ne tuzumuz kaldı ne de tadımız
Evlatlardan kopar oldu ödümüz.
Böyle bir zamana kaldık neyleyim