Dinmiyormuş sızısı böyle ayrılışların,
geç oldu anladım.
Kurabilmekti çabamız bir kalem de sildiğimiz bu mutluluğu
tek derdimiz geçim derdi olacaktı.
Zar zor getirirken evimize bir lokma rızkımızı,
biz mutlu kapatacaktık geceye gözlerimizi ve umutla uyanacaktık sabahlara
Bir oğlumuz olacaktı hayaldi madem herşeyi tam olmalıydı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kelimeler yalancısı yaşamanın
sorsalar yaşamı en az anlayanı onu anlatan kelimeler derim, eskimiş duygulanımların taze çiçeği(başkaları için) şiirler yine yüreğime kararmış inciler dizdiler. emin ol her ayrılık böyle ayrılıktır ve tanımı tektir ya acısı vucuda sinmiş, ya da yeniden yaşamaya yönelmiş
biz mutlu kapatacaktık geceye gözlerimizi ve umutla uyanacaktık sabahlara
Sevgili Aslı
Çok duygulandım okurken bazen nedense olmuyor olamıyor hep birlikte uyuyup uyanmayı düşleriz ama olmuyor sevgiler yüreğine
seni okumadan gitermiyim hiç...yüreğimdeki könhe kuytuları aydınlatmadan gidermiyim hiç...yüreğinii dinlemeden dinlemeden gidermiyim hiç...yasadıklarından bir parça ders almadan gidermiyim hiç...bak yine gitmedin ve burdayım ve okuyorum...ve diyorumki muhtesemsin...yüreğine sağlık...
Emrah Çetinkaya
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta