Çocuk ekmek peşinde, terk edilmiş sokağa,
Zavallıcık çok küçük, on yaşındadır anca.
Omuzunda bir sandık asılı, var boyunca
Ezmiş hayatın yükü acımadan tonlarca.
Ağlamaklı yalvarır: - Boyayalım mı? Amca!
Boyatırım, boyalı pabuçları bir daha,
Sığmaz kocaman fırça, o küçük avuçlara
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
