Boyalı Hayat Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Boyalı Hayat

Boyanmak istiyorum anlaşılmamak için,
Sahte bakan gözleri aldatmaktan ne çıkar,
Görmek için bakan yok bakar sanılmak için,
Hep menfaat peşinde, herkesin yolu çıkar.

Nasılsa inanan yok gözlerin gördüğüne,
Hakikatker dururken inanır bildiğine,
Erimeni seyreder vicdanı sızlamadan,
Çamurda gezer ama toz kondurmaz kendine.

Bazı kalpler sevse de, gurur izhara engel,
Yoluna düşecektir nefis takmasa çengel,
İçinden haykırıyor bakmayın lal diline,
Yürek sesi koş derken,egosu diyor sen gel.

Seviyorum dedikçe vefasız biner naza,
Başlar oyalamaya yok bahara,yok yaza,
İstekleri tükenmez,gözü bütün dünyada,
Ac gözünü görenler durmadan verir gaza.

Zamane anlayışı: Gördüğüne inanma,
Bırak inlesin dursun hiç bir feryada kanma!
Ağlayanı gülen bil güleni de ağlayan,
Her aman dileyenin sakın derdi var sanma.

Sevgini belli etme açıktan sevmeyene,
Böyle bildir haddini,haddini bilmeyene,
Samimi olmayanla ne durup uğraşırsın,
Sen de gözünü kapat, bakıp da görmeyene.

Baktın adet edinmiş yalan üzre sohbeti,
Bırak kendi haline hemen sunma hiddeti,
İsteyen orta alsın isteyen kıvamında,
Sen de doldur kaseye nabza göre şerbeti.

Kimin ne mal olduğu her kesimce bilinsin,
Acıma, sar silleni, çırpındıkça silinsin
Ukalalık ne imiş yakinen anlamalı,
'Acı sirke küpüne ' noktasına gelinsin.

Nefsine kul şahsiyet alçak bir yalakadır,
İnkar vicdana eza, ruhuna falakadır.
Büyük görünenlere sen daha büyük görün,
Gururun karşısında gurur bir sadakadır.

Bu gerçek karşısında ölmüş olsan bin kere,
Sahte gözlerden sakla belli etme bir kere,
Aczini görmesinler, güldürme zalimleri,
Vakarlı ol,dik yürü,göğsünü gere gere.

Bir ses diyor ki bana, dilenme kuldan aman,
Kendi kudreti ne ki sana bahşetsin derman,
O da zavallı,aciz,senin gibi ölümlü!
Senin neyine yetmez Ol Haliku Ol Rahman.

Mustafa Hoşoğlu
06.02.2009