Boşvermişlik Şiiri - Giray Özer

O sesi duydum yine
Hayat ve yaşamak kavramları canlandı
Elektriksizlik vardı camlarda
Neşesiz bir buğu kaplamış yaprakları
Fırtınada evini taşıyanların yorgunluğu var üzerimde
Bir el uzansa diyorum yıldızların arasından
Çekip alsa, sürüklese beni amacıma

Kurtarıcı ben değilim ki...
Boş verdim bir an insanlara hoyratça
Değilmi ki “Herkes severken, sen nefret edemezsin”
Sözünün doğru olduğu
Ama bil ki seni kendilerine benzetip
Kendine ihanet ettirecekler sonunda

Yine de yaşadığımız bu hayatın
Tangovari kıvraklığı sürüp gidecek
Bir o yana, bir bu yana
Bir Ona benzeyeceksin, bir Buna
Ama ben seni, sen olarak istiyorum
Başkası olarak değil.