Daha ne kadar yalvartacaksın
Sen zannediyorsun ki yaşıyorum ben
Kaç kez daha öleceğim daha
Vurula vurula nefes alacak can kalmadı
İntikam mı alıyorsun
Yoksa bilerek isteyerek öldürmek mi istiyorsun
Korkma, vurabileceğin kadar vur
Bir kez ölen kaç kez ölebilir ki daha
Korkma sana bir zarar gelmez
Ben sevmek için yaratılmışım…
Ümit bağlamak ne zormuş birisine
Ne çektiğini bilmeden
Ne yaşadığını bilmeden
Hani bir şekilde gönlün kayarsa birisine
Artık gönüllü mahkumsun o hakimin hükmüne
İdam verse kaç yazar müebbet verse kaç yazar
Ölmekten korksaydım
Dünyaya gelmezdim diyeceğim de
O da benim elimde değildi benim sana aşık olmam gibi…
Ben yazmadım bu kaderi
Sana musallat olmuşsam
Bu da senin imtihanın
İlle de seveceksin diyemem
Kalbinde olan kadar ver derim
Senin fakirliğin ortaya çıkar
Yanan yine ben olurum…
Korkma be, korkma
Vuracaksan acıtacaksan sancıtacaksan kanatacaksan korkama
Her an yaşıyorum bunları zaten
Ben seni hayatıma bir kurtarıcı sanmıştım
Kararan bahtıma güneş
Karanlık gecelerime dolunay sanmıştım
Her kalbin bir yarası varmış
Kalbin mühürlüyse bir şey gelmez elimden
Sadece sevmekle yükümlüyüm ben
Piyango sana vurmuşsa
Suçlusu ben değilim bakmasaydın o kadar güzel…
Korkma sitemler yollayamam sana
Ben kanarım ben yanarım ama
Sitemler yollayamam asla
Kararan bahtıma solan umutlarıma nedensiz hayatıma
Bir neden oldun ya
Ne isteyebilirim ki senden
Sen sevme, benim sevdam ikimize de yeter…
Saçma sapan şeyler yapıyorsam
Kalbine girmek için bin bir maskaralık yapıyorsam da kanma
Sahte sevdalarla vurulmaya alışığım
Sevmiyorsan da doğrudan söyle
Üzmüşsem seni istemeden hakkını helel et
Yaralı bir kalbin ne yapacağını bilememezliği de hoş gör
Bu senin büyüklüğün
Benim acizliğim olur
Herkes duyar kimse bilmez
Benim saçmaladığım bir an olur….
Korkma herkes alışkındır benim saçmalıklarıma
Maviliklere daldığım çok olmuştur
İçim dışım tepeden tırnağa maviye boyanmışım
Hayalim mavi düşlerim mavi umutlarım mavi
Bütün mavilikler içinde bir sen siyah olmuşsun çok mu…
Ne yazdığımı biliyor muyum sanıyorsun
Kalbimin dur durağı yok
Bulutlara oturmuş yüreğim
Geziyor alemi sonsuz bir melankoli içerisinde
Hedefim sen olmuşsan sanma güzelliğinden
Sende ne bulduğumdandır benim
İşte anla halimi
Senin gibi sevgi fakirine bel bağlamışsam
Çaresizliğimdir benim
Şimdi bana Leyla olsan Aslı olsan Şirin olsan
Bende sana verecek bir damla sevgim kalmadı
Ben yandım yanacağım kadar
Var biraz da sen yan
Mecnun’unu Ferhat’ını Kerem’ini bulana kadar…
©
30 Temmuz 2024
19: 54
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/30/bosver-aldirma-sacmaliyorum-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!