Aldırma Şiiri - Hatice Ak

desem ki;
bir zamanlar
aklıma düştüğünde
yüreğim deli gibi çarpar
bir an bile aklımdan
çıkmazdın...
inanma...

hayalinle her karşılaşmamda
yüreğim daralırdı
neden diye sorsam kendime
özlediğimi fark ederdim
seni özlemediğim
bir saniyem
olmazdı...
yalan...

sabah uyandığımda
yüzümü tebessümün yıkardı
şimdi aklımda kalan
ruhsuz sözlerin
tebessümünde
neler sakladığını
anlamazmışım...
iftira...

ne çok inanırdım içtenliğine
yazık ettin hem kendine hem bana
tüm benliğimi harabeye çevirirken
oyun oynadığını bilmemişim...
boşver...

sen ulu bir çınardın yüreğimde
ben dalında yaprak
düşerken tutmak yerine
savurdun rüzgarınla
hiç düşündün mü bilmem
kazancın, kaybettiğine denk mi?
bana ne, dersem aldırma...

28.02.2011/Hatice Ak