Kınalı bir gelindi eskiden geçmişimiz
Kirlendi yüzümüzden akan alın terimiz
Ne ün kaldı gülecek ne de sahici gülüş
Yerleri öpedursun ağlayan mirasımız
Denizler bile küstü kirlenmiş içimize
Dalgalar kırbaç olup şakladı yüzümüze
En basit bir gülmenin resmini çizemedik
Renkler alayla güldü bir ömür üstümüze
Neden dolaşıp durduk dünyayı hep boşuna
Anlamadık ruhunu bakmadık göyaşına
Yalın kılıç at sürdük savaşıp cana kıydık
İnsanca yaşamanın girmedik tek yaşına
Hep öldük dualarla doğmadık güzelliğe
Ne yazık hasret kaldık en büyük özelliğe
Kavgalarla geçirdik zamanı hep boşuna
Konuşmaya hasretiz hasret kaldık sevgiye.
Kayıt Tarihi : 16.1.2012 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!