Tükettim yıllarımı BİLİYORUM yüreğimdeki taşlaşmış acı ile
Ve hiç anlayamadan bu sensizlik, bu yok oluş niye
Her gün yokluğunda caddeleri adımlıyordum
Belki gölgende olsa, sana rastlarım diye
Seni denizin mavilerinde arıyordum
Tek tek bütün dalgaların damlalarına bakıyordum
Sonra atıp kendimi bir zamanlar adımladığımız sahile
Kumların üstüne ismini yazıyordum.
Dokunuyordum renklerine erguvan ağacımızın
Yapraklarında izini arayarak hatıralarımızın
sonra birden seni hissedince yanımda
Yağmur olup yağmasını izliyordum gözyaşlarımın
Ama umutlarım tükendi artık boşa gitti ne yapsam
Biliyorum ki bulamayacağım seni nerede arasam
Bırakıp keşkilerimi, her an yeniden eşelemeyi
Ve unutup tozlu raflarda seninle ilgili her şeyi
Gideceğim artık çok uzaklara, arkama bile bakmadan
Sonra sıra sana gelecek bunu da biliyorum çok iyi
Beni arayan sen olacaksın, benim seni aradığım gibi
O zaman hayallerimiz kavuşacak belki ıssız bir köşede
Ama bu asla dindirmeyecek bizim hasretimizi
Canan Onuş 2010-12-15 İst.
Canan OnuşKayıt Tarihi : 26.11.2011 22:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (8)