Kör pervaneleri öldüren
zamanın müsrifliği değil,
Güneşe uzanan elleridir.
Boynuma geçen yağlı ilmeklerden bakarım
Dönen huysuzluklara.
Tımarhane kuytularında,
Kirli çarşaf uçlarını eklemek
ucu ucuna.
Ya kaçmak için sonsuz karanlıklara
Belki de koşabilmek,
bilinmez yarınlara.
İşte ne göründüğün gibi oluyor
Ne de olduğun gibi görünebiliyorsun sonuçta.
İstediğin her balık
yakalanmıyor oltana.
Ne kadar uzadı zaman belli değil,
Yunus’tan, Mevlana’dan bu yana.
Aklı başında olmayan bir silah gibi
Anlaşma ihtimali olmayan her yaşamla
Boğuşa boğuşa.
Kayıt Tarihi : 13.12.2006 01:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Otuzuna kadar dolu dolu geçmişse bir ömür, kırka da aynı ölçüde dayayacaktır merdiveni...Özde kendine dönük gibi dursa da şiir,insan için mühim mesajlarla örülü...
Ayna tutulmuş.Güleriz ağlanacak halimize..
Ne değişti yarım asırda.?
Hiç...
Çünkü bu yapının temelinde, zarafet,adalet,empati ,vs.yok.. Çünkü bu göbekli,ensesi kalın,kravatlı kültür; bencil, narsist,özenti duruyor..
Şairler mi? Onların milyonda biri de işte böyle gün yüzüne çıkarıyor,içe kapanık yanlarımızı...
Üstat hepimizi tefe koymuş..Kaygusuz Abdal'ın dizinin dibinde oturdum bir an..Toplum olarak çok değiştik çooookkkk....
SAYGIYLA...
TÜM YORUMLAR (1)