Boşluktaki Ateş Topu Şiiri - Naki Aydoğan

Boşluktaki ateş topu, bak güneş doğuyor
İçimiz ısınacak sevdamız yine bir güne uyanacak
Neydi bizim sevdamız, yaşamak doyasıya yaşamak
Güneş dolsun hanemize o zaman, ama ben…
Bu güneşi düşmanda biliyorum, kıskanıyorum da
Yuvarlak, yuvarla gitsin. Ben üçgen seviyorum
Kare şort, kendinde kalsın. Ben şekil sevmiyorum
Resim yapmaktan vaz geçtim. Güneş ve dağlar…
İşte şekilden şekle eşyalarımız, ırmak nerede?
Kaç çeşme var dünyada ve çeşme nasıl aktı?
Doğa hasta oldu su alıyorlar akarsulardan
Damarlarımızdan kal alındığı gibi ölecek!
İyileşmek yok içimizde ölüm büyütürüz, güneş.
Şiirde yazmayı sevmiyorum ama yaşıyorum
Mutlu olmayı istiyorum ama sevmiyorum
Çünkü hayattan hiçbir şey istemiyorum,
Arzuluyorum ama şehvetim de var
Bu ne lahana turşusu bu ne perhiz!
Hayatım üzerimde baskı kuruyor,
Burun burunayım ölümle, atlamak istiyorum
Yerden çatıya! Başarıya intihar etmek istiyorum.
Eleştirel baktım eleştirel, hayat benim değil,
Benim güneşim değil, zaten benim güneşim değildi
Oysa güneş ben olsam derdimi niye yazayım
Kendimden hiç bahsetmem ki sevdamla
Sevdiklerimi yazarım hep, vazgeçmeliyim
Kendimden, kendiliğimden ayrılmalıyım
Boşlukta yuvarlak dönen güneşin ateşi
Önümde üçgen üçgen yanar, yar bana