Boşlukta süzülürken yazdıklarım

Herkes yanımda fakat hiç kimse yokmuş gibi hissediyorum
Kalbim dolu sözlerimle anlatamıyorum
Karşılık veremiyorum her şeyi hissediyorum
Hayaller görüyorum kabus gibi anlamıyor insanoğlu beni

Sigaramı yakıyorum her şey düzelecek gibi
Değişmek için bir şey yapmıyorum sadece uyuyorum
Tam düzeldi derken yine aynı yere düşüyorum
Bu boşlukta uyuya kalıyorum

Uyandım rüyamdan ne değişti anlamadım
Kalbim ölmek istiyor beynim geride kalanları ve kalacakları düşünüyor
Eskiye dönmek istiyorum bu sistemi anlamadım
Adım Mustafa bağcı belki anılırım bu sözlerle

Nefretleri çok güçlü dayanılmıyor
Düşündükçe batıyorum geçmişimi arıyorum o aptalı
Yaptıklarımdan pişmanım ama elimde teselli yok
Olmayacak şeyler düşünüyorum geri gelmesini istiyorum

Geçmişi arıyorum bu boşlukta
İnsanlar eğleniyor bende istiyorum
Bir arkadaş arıyorum bu toplulukta ama kalıyorum boşlukta
İstenilen her şey verilir mi kalbin sesi dinlenir mi

Gitmesine izin verince kuşlar geri gelmiyor
16'ımdayım belki yolun başındayım
Yarınları düşünüyorum hayali bile komik gelmiyor
312 gün geçti özlemim geçmedi