Köklerini yitirmiş yüzler,
bir boşlukta savrulan yüzler.
Yüzler, gecemizden içeri
günümüzden içeri yüzler.
Bir çığlığa açılmış, uzun
bir suskuya açılmış yüzler.
Kapısı yok, penceresi yok
o yıkık saraylar, o yüzler.
Yüzümüzde bilmediğimiz
bir tırnağın yırttığı yüzler.
Bütün köklerini yitirmiş
aramızda savrulan yüzler...
Kayıt Tarihi : 5.10.2002 06:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Az ve öz ilham verici ve düşündürücü bir şiir. Şaire rahmetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)