Başlarken;
Kendini eşsiz sanan
İki kırılgan bardak,
Aynı güne yağmak isteyen
İki sağanak,
Birbirine yazılmış,
Mühürsüz iki tutanaktık.
/ Şimdi bana ninni söyle;
Ve ben,
Uyuyayım… /
Yaşarken;
Sadece kendine aşık iki tutsak,
Ayrı mecralara akan iki ırmak,
Geçmişin ucunu sivriltip
Birbirine saldıran,
İki ahmaktık.
/ Şimdi bana ninni söyle;
Ve ben,
Aldanayım… /
Biterken;
Boşlukta dönen bir yaprak,
Boşuna dönen bir plak,
Hiç bir şiire yakışmayan,
İki satır sonu uyaktık.
/ Şimdi bana ninni söyle;
Ve ben,
Ağlayayım… /
(Işıl Demirdelen)
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 21:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Işık Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/12/boslukta-donen.jpg)
saygılar sevgiler
TÜM YORUMLAR (3)