içimden geçen yalnızlıklarla
açıyor duvarımda çiçekler.
boş çerçevede kimsesiz sarı gül,
yanında; mor menekşeler.
Ne kalemim var elimde ucu açılmamış,
ve bembeyaz bir kağıt,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman