Boşlukta... Şiiri - Filiz Baskın

Boş satırlarıma dolduruyorum seni
Çizip çizip silemediğim kağıtlarımın üzerindesin
Çizgilerim lekem oluyordu ya hani,
O lekenin en berrak yerindesin.
İnsan ne için yaşıyor hayatta
Ne için nefes alıyor,
Ben ne için gülüyorum, eğleniyorum.
Bilmediğim karanlık sokaklarda hıçkırarak dolaşıyorum.

Boş satırlarıma dolduruyorum seni,
O boşlukta en saf yerdesin.
Geriye dönüp baktığımda intiharlarımı anıyorum.
Kaçıncıydı bilmem ama ben saymadım ölüyorum.
Cesurluğu bilirmisin, cesur olmaktan korkuyorum.
Sakladım o kadar zaman, içimdekileri.
Dökmekten korkuyorum.

Boş yüreğime saklıyorum seni,
Çıkacaksın, unutacağım, delip geçer gibi kalbimi,
Mermilerini avucumda tutacağım.
Ölmek ne güzeldir, uyanmamak sabaha.
Denemesi kolayda, yaşıyorsun ya sonra,
Acı veriyor nefes almak yeniden yeniden hayata.

Boşlukta biriktiriyorum seni,
Umurumda bile değilsin, anı yaşıyorum.
Özlemlerimi, hasretlerimi, ürkekliğimi sende unutuyorum.
Minnacık bedenin o dinmeyen acısını
Hayat boyu ben yaşıyorum.
Birikenleri sadece gülücüklerimde saklıyorum.

Boş anımda buldum seni,
Hasrettim belkide bilmiyorum,
Ne sen suçlusun, ne ben suçluyum,
Başkasının günahını çektikçe çekiyorum.
Birileri bir gün ölür ya hani,
Ben hergün ölüyorum...