Artik dost bildiklerimi düşman ettim.
Düşmanımı dost eyledim,
Dünya kapılarını kitledim açmıyorum.
Cünkü karanlıklar bile korkutmuyor.
Gündüzler kabul etmiyor beni,
Isyanlarımdan dertlerimden bıkmışlar,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta