Boşluk Şiiri - Doruk Nana

Düşünmeye korktuklarım kadar
Bu evin duvarlarından hüzün akar
Pencereler umutlara kilitli
Bulutlar tavanlarımızdan geçmişe akar

Bir yağmurum biriken eski yollarımızda
Gurbetteki esen rüzgarım gençliğim çatırdar,
Tıpkı asırlık ağaçlar
Evimin eski duvarları benim sesimi yankılar

Kayboldum ormanında ruhumun
Gece oldu toprağa dönüştüm
Gün geçti ezildim bir tekerleğin altında
Açamadım çiçekler toz olup uçtum yurdumun sokaklarına