Boşluk Şiiri - Ersen Temizel

kolumu yana atınca yatağımda
bir boşluk uyandığım sabahlara
hiç alışamadım.....
yüzümü okşayan yastığa

yorulmuştuk ikimizde
kırmaktan birbirimizi
vurmaktan kimi zaman
acıtan sözlerle

bir bütün olmaktan
gitmeliydi biri
çıkmalıydı bu aşktan
ayrılmalıydın sol yanından

ne kadar zor değilmi
ruhunu çekip almak
canından
kaybettik ikimizde
sağ çıkamadık
bu savaştan.....