Mahzunduk gidişin hüznümüzü pekiştirdi
Boşluğun anlamına erdirdin bizi
Boş ver ucuzluğunu en pahalı bedelle öğrendik
Öğrendik anlamın anlamsızlığını
Boşalan göz yaşı durulaştırdı hayatın akan nehrini
Kıyısında tuzlu dudaklarımızla
Serin zemzemler düşledik
Yedi renk dört unsurla bezeli aynalarda
Dört nala koşan atların sırtında geçti ömür
Geride ruhumuzla sızım sızım soluduğumuz toz
Korku hiçlik ve keder
Teyemmüm öze dokunmak
Ademin harcına bulanmaktır
Havva bir ağıttır
Bir içli rüzgar kavaklıklar arasından
Al gemini git buralardan
Bu ıssızlığa yağmur yağmaz artık
Kutsal kitaplarda kopar tufan
Tufan nehirlerin annesidir
Benim annem toprak altında yatan
Bekleyendir Cennet ırmaklarının kıyısında çocuklarını
Anne bir insanin kararan aynasıdır
Güneş battığı zaman
Osman Balkis 06/08/2018/İstanbul
Osman Balkıs
Kayıt Tarihi : 7.8.2018 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!