Sen muhteşem bir hikaye kaybısın.
Mutlu sonla başlayıp karakter karakter dağılan.
“Bir varmış, bir yokmuş...” demeden önce,
mucizelerin mümkün olmadığına inandıran.
Sen,
kuruldukça buharlaşan hayallerin kahramanısın.
Nesilden nesile aktarılabilecek bir masalın,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
