Boşluk Şiiri - İdris Halup Kasap

boşluk
İç olan elden o zehrin eyle zem ücrada boş
Karışıp yollar güven bilmez isem mecrada boş
Dilber ister canim alsın sanki o bahş eylemiş
Yağ edip dur kanımı yanıp durur çırada boş
Alışıp cevr etmeğe bilmez vefanın hükmü ne
Sevgiden yüz döndürülse aldığın icrada boş
Dellidir doğru düşünsen böyle aşık mı olur
Tüm emek boşa tükendi mecnünün leylada boş
Sofinin fikrinde zikrin varlığı olmadıyse
El değil evren serilsin faydasız hücrada boş
Bin defa etsen tefekkür orda alsan yerini
Bir ömür sarf et resul olmak için, hirada boş
Görsen onu su sanırsın her serabın özünü
Vardığında hep hayaldır görünür sahrada boş
Yazılan alnında varsa nece gitsen tersine
Hükmü değişmez kaderin ah çekip zirada boş
Sal o yelkenleri boş ver dal bu bahri sohbete
Zikri olmadıkça aşkın andığın zikrada boş
Gerçi aklım almadı meşgalasından kurtulum
Boş akar görsen ömürler verilen mevda da boş
Bir avuç daldırda söyle nence su alir elin ?
Yorulur kul çırpınır kurtulmaya deryada boş
Söyler İdris bunca şiirin olsa ne olmasa ne
Hak kelami bulmadıkça söz gezer mısrada boş
Ben ona yanıp durarım hakka kulluk etmedim
Harcadım geçmiş zamanım boş olan dünyada boş