Boşluk Şiiri - Muharrem Güney

Bir boşlukta yaşıyoruz.
Ya da yaşadığımızı zannediyoruz.
Bu kanıya nereden varıyorum?
Ben bacak kadarken ki dönemde,
Benden büyük insanların hallerini gözlemliyorum.
Ve bugün o halleri hatırlıyorum.
Bu nedenle kendimi çok şanslı hissediyorum.
Yine benden büyüklere soruyorum:
“ Ne oldu da böyle oldu? “
Cevap: “ İnternet “ .
Yani diyorlar ki,
Biz yaşamadık.
Bugünlerde bir pay bulamadık.
Eee şimdi 4-0 diye bağırışıyorlar.
Eğer öyleyse 4-0 80’lerden kalma.
Ne zaman varacağız şu yerçekiminin farklına?
O zaman devam boşlukta yaşamaya.
Yaşam deniyorsa adına,
Bir bitkinin süreci de yaşamdır.
Söyleyin şu ortamda insanca yaşayan var mıdır?