Boşluk Şiiri - Tahsin Sağlam

Sal saçlarını boşluğa
Rüzgar uçursun kakülünü
İçinde bitmemiş hesapları çıkar
Özlem duyduğun anları yaşa ve yürü
Yürü ki hiç bitmesin hayat,

Çimenlerin tazeliğinde bul kendini
Kaybettiğin dünü ara, istediğin yarını…
Ya da bir vaktin içinde, gölgen kaybolsun,
Görmesinler seni, sakın görmesinler!
Umutlar tükenmesin, bulmak için seni,
Mevsimler arasın, yürüdüğün vadide,
Hayal-meyal sesin konsun yüreklere…

Senin kokun yayılsın her yere…
Dağ-taş sen ol o halde,
Güneş, ay, yıldız sana baksın,
Ve buharlaşıp uç gökyüzüne,
Boşluk silsin izlerini,
Bakmak istersen bir kez daha,
Yokluğunu gör sadece,

Ne kadar vardın ki zaten,
Şimdi ne kadar yoksun,
Bir bahtı kara inlesin yalnız,
Yerini bir o bilsin, başkası asla,

Hatırlamak istersen bir vakit,
Gözyaşlarını dök semadan,
Islaklığın verdiği sıcaklıkta,
Büyüsün hatırlaralar,
Aşkın yörüngesinde,
Böyle dönüp-durun, dünya durdukça,

Bir gün vakit gelip hayat durunca,
Başka âlemlere taşıyın gönlünüzü,
Ve gömsünler toprağa ölünüzü,
Olsun siz ölün ama sevdanız yaşasın,
Aşkınız anılsın dillerde,
Sevdanız yansın gönüllerde…