Demekki hayrımız buymuş
Bak yeniden başlıyoruz
Devam ediyoruz kaldığımız yerden
Küf kokulu pencereden.
Ya hiç başlamamış
Yalnızca başladığımızı sanmışsak
Kül kedisi masalını,
Yaşamaya cesaret edemeden,
Son bulmuşsak.
Annenin evladına ,
Denizin gökyüzüne baktığı gibi
Birbirimize bakmamışsak ...
Gözlerinin içine bakınca yüreğim
İlk gün ki heyecanla gülümsememişse
Acılar derinleştiği halde mutlu ediyorsa beni
Sen varsın diye mi ?
Yaram eskisi kadar taze değil nasılsa
Artık kanasın da seni doya doya yaşayayım diye bakıyorum
İlk zaman gibi olmuyor ama
Koca bir boşluk içindeyim
Koca bir senden geriye kalan
Koca bir boşluk .
Kayıt Tarihi : 7.10.2017 18:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Coşkun Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/07/bosluk-339.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!