Boşluğu kucakla aç da kolları
Dolasın boş yeri sarıp öğrensin
Mahviyet yolunun şevkli kulları
Benliğin putunu kırıp öğrensin
Ne var mış havada boşluktan başka
Diyene sorarsın öğrense keşke
Hiçlikte seyreden böyle boş aşka
Bağlanma hissini yerip öğrensin
Madi ve manevi her ne var ise
Dilin var lezzete kulak var sese
Birisi seslenip birşeyler dese
İşittim desin de durup öğrensin
Kanatsız boşlukta çırpınış niye
Basamak konmamış tırmansın diye
Hem nasip olsa da birkaç kişiye
O zatlar kim desin varıp öğrensin
Tenkitten parmağın tutamaz ışık
Havayı ellersen etmez bulaşık
Herşeye bir şey var ona alışık
Maddede manayı görüp öğrensin
Bir kere uğranmış bu geçici hana
Rastlamak mümkün mü kazık kakana
Bir ömür inanıp bu pis yalana
Silleyi ağzına vurup öğrensin
Arzın ve semanın hiçten oluşu
Bu yerde yerlere canlar doluşu
Gelenle-gidenin yolda soluşu
Nedeni bilenden sorup öğrensin.
01.03.2017
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 2.3.2017 07:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Havayı ellersen etmez bulaşık
Herşeye bir şey var ona alışık
Maddede manayı görüp öğrensin
Size niye 'üstat' dediğimi açıklayan bir şiir...
MUHTEŞEM...
Baştan başa ders dolu, ayrıca edebi açıdan da mükemmel...
Gönülden kutluyorum bilge kişiliğinizi ve usta kaleminizi,
saygım ve sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (8)