Boşluk Şiiri - Sevinç Eroğlu

Yapa yalnız bir kaldırımda çıplak ayak yürüyorum şimdi.
Ellerimde nasır,yüreğimde nasır,
Allah'ım kurtar diyorum beni kurtar...
Anlamıyor sevgili ne söz söylesem,
Ne dil döksem artık fayda etmiyor,
Sanki yüreği kararmış ve bedeni soğumuş,
Hangi yola sapsam,
Hangi şehre varsam kime söylesem derdimi bilemiyorum...
Anlamıyor sevgili ne göz yaşından, ne ağıttan, ne sesten.
Ben öyle ruhsuz öyle bitapım ki,
Ne gülmek,ne söylemek gelmiyor içimden..
Yalnız onun için atsın istiyor tüm kalpler,
Acıyor içim ama gözlerime bile bakmak istemiyor.
Öylesine yorgunum ve öylesine yalnızım ki
Nasıl çare bulurum bilmiyorum sevgili inan bilmiyorum,
Yangın körükleniyor sadece sönmüyor,sönmüyor...