Boşluk Şiiri - İsmail Özabacı

Zamanla alışıyor insan
Bir boşlukla kalbinde..yaşamaya
Sen şuursuzluk diyorsun;
Ben terkediliş adına...

Aynı şeyden bahsediyoruz
İkimizde aslında;
Her zaman aynı yerde
Sızlayan aynı şeyden muzdaribiz...

Bazen gözlerine gelir oturur
Bu boşluk biliyorsun,
Bazen ansızın kalbine,
Sanki içine düşecek gibi olursun...

Kolay oluşmaz bir boşluk
Zaman alır hayatta
Ve geçmişte...
Kısaca boşluk emektir,
Boşluk=Aşk demektir!