Boşluk Şiiri - Bahadır Özler

Hiç boşluğu düşündünüz mü siz?
İçimde bir boşluk var
Biliyorum...ve içindeyim
Varoluşun getirdiği

Sıkıntılarla oluşan
Ve de
Tarifi imkansız doyumsuzlukların
Metre karasinde derinleşen

Genişleyen bir evren misali
Ve
Bir karadelik gibi
Beni kendine çeken.

Siz hiç boşluğu düşündünüz mü?
Uzayda yer kaplayan bedenim
Ve zamanla sınırlı
Benimin içine sinsice giren

Bir boşluk benimkisi...
Düşündünüz mü siz hiç boşluğu?
Kendi özel tarihimin en savunmasız
Anlarını yaşarım ben

Bu boşluğun med cezirlerinde
Yorulurum
Elimden bir şey gelmez
Teslim olurum.

Bütün tozanlarıma yayılır
Zehiri boşluğun
Sonra
Beni uzun uzun seyreder

Ve güler
Fazla zorlanmaz bunu yaparken
Boşluğu hiç siz düşündünüz mü?
Birbirimize alıştık artık biz.

İkimizde geçimsisizdir
Hep kavga ederiz.
Ben hep susarım
Anlaşamayız...

Ama
Ayrılamayızda
Siz boşluğu düşündünüz mü hiç?
Anladım! yalnız kalmanın

Paylaşılmaz ve özel olduğunu
Herşey paylaşılmazmış anladım.
Ama bazen
Anlamak da yetmiyordu.

Hissetmek gerekiyordu.
Artık hissediyorum
Anlıyorum artık
İçimde oluşan tüm duygu birikiminin

Sıkışmasıyla patlayan
Ve
Varlığımın tozanlarına yayılan
Tüm kütlesel çekimli

İnsani latifelerim dahilinde
Anlıyorum artık.
biliyor musunuz..?
Gün geceye akıyor

Gecede güne akıyor
Ve....zaman
Bilincimizde toplanıyor
Toplanan gerçeklerden en önemlisi

Boşluğun içine düşdüğünüz.
Sizi çevreleyen boşluğun
İçinizdeki boşluğun değil...

Kendi boşluğunun farkına varanlar
Varlık bilincinin....
Ufkunu genişletenlerdir...!
Ve onlar

İpek böceğinin kozasını delmesi gibi...
Kendi kozalarını delerek
Gerçekliğe geçmişlerdir.
Gerçeklik boyutuna.

Diğerleri ise;
Tüketilen zamanın kangren varlıkları.
Yani kangren zamanın tüketime endeksli
Tek boyutlu varlıkları