Boşluk Şiiri - Münir Üsküdar

İçindeki yalnızlıkla
Yürüyor genç adam
Lambaların soluk ışıklarında
Issız,ıslak sokaklarda.
Çöplükte iki köpek
Alt alta üst üste.
Elinde içki şişesi
Karşıdan yalpalayarak gelen
Sarhoş..
Köşe başında
Davetkâr sokak kadınları
İs kokulu dumanlar burnunda
Beynindeki kavga
Gözlerine vurmuş
Islak sokaklarda yürüyor.
Genç adam.
Dişleri birbirine kenetli.
Yumrukları sıkılı.
Sağanak içinde kayboluyor
Ama o hiçbir şey duymuyor
Yapış yapış gömleği
Külçe gibi giysileri
Elini sokacak cep kalmamış
Genç adam yağmur olup
Yürüyor.
Çorbacı mı yanından geçtiği
Sokak köftecisi mi önünde duran
Bilmiyor, görmüyor
Beynindeki kararsızlık
Gözlerine vurmuş
Dişleri birbirine kenetli.
Sımsıkı yumrukları
Yürüyor.
Aniden bir fren sesi
El kol hareketleri
Şoförün küfürü
O sanki duvar
Ortalık zifiri
Düşünemiyor ne gururu
Ne kibiri
Boş boş bakıyor
Ve yürüyor genç adam.
Gün ışımakta
Uzaklardan duyulan
Ezan sesleri
Evlerden birer ikişer açılan perdeler
Temizlik işçisi, simitçinin sesi
Bakkalın önüne bırakılan
Ekmek kasası
Kuşların kırıntı kapma kavgası
Sessizliği bozan insan manzaraları
Kornalar, motor sesleri
Bir telaş bir karmaşa
Yaşamın baş döndüren curcunası
O hala yürüyor
Nereye, niçin
Bilmiyor..Bilmiyor..