Boşluk Şiiri - Murat Akünsoy

Bir boşluk
Evet ama uzay boşluğu değil.
Sıyırmışken havayı kendi kanatlarımdan,
Onun boşluğunda
Böyle öksüz, böyle çaresiz kalmak
Hiç hoş değil.

Dönsen yüzünü, avuçlarında mavisini sakladığımız
Denize,
Biraz mavi daha çalar,
Gökyüzü yapardık
Yaralı martılarımıza.

Belkide çocuklarına şeker vermediğin sevdalarıma dönmelisin
Bir daha kapını çalmayacak sevdalarıma.

Sıyırmışken havayı kendi kanatlarımdan
Sanmaki çakılırım yere,
Zaten senin boşluğunda
Azmı çakıldım yere.

Ama senin boşluğunda
Gökyüzüne uçurtmalarım yakışmaz.

Tenini getir o duvaksız şehirlerden
Yoksa kan dolar bu aşkın gözleri,
Bir daha ağlamaz...