Sürgün bir hayattı benimkisi
bana yaptıklarınla oradan oraya sürüklenirken yakalıyordum kendimi çoğu kez
hani mahpusluk derler ya
zindan bir hayattı seninle yaşadıklarım
Bugün ilk defa güneşe çıktım
martıları, denizi gördüm
üzüldüm,
dışarıda böyle bir hayat varmışta ben seninle yaşamışım ya
pes diyorum kendime
Bedenimdeki kirlerini gözlerime yansıyan renklerle temizlerken
alıyorum gözler/imi ayaklarından
nereye bastığından bir daha haberim olmasın diye
kanat çırpıyorum özgürlüğe..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!