Boşluk Şiiri - Burak Çınar

Benim vuslatımı kapar boşluk anlam veremediğim
Derin yaralarımın zekatları kalır kartal zirvesinde
Düşüncelerin zor kaderlerini ateşle dövüp bilediğim
Fedakarlık heybetlerini sıkar göğüs kafesinde
Boşluk kapar sancılı hicranlardan dönüp dilediğim

Göğe uçup kaçsam bulur boşluk hicretimi
Yeraltından çıkmasam bozar kuşluk dengemi
Hüzünlerde söyleyemediğim boşluk haletimi
Sızdırmaz ki bu boşluk alır hoşluk zincirlerimi

Alıp kaçsam manaları doldursam küspeye
Çeker bu boşluk kuyusu aldırmaz hasrete
Türkülere çekilsem bırakmaz beni kasvete
Aşka tarumar etsem kızdırmaz o demliğe

Hikayelerde de olsa çıkacağım bu boşluktan
Çiçekleri göreceğim doğmadan kızıl tan
Sihirli mısralar çıkaracağım süslü sandıktan
Yaslandığım bir tek o var ol deyince olduran.