Sen, ben, o,
Tavuk, koyun ve keçi;
Topraktaki soğan, darı
Dağdaki ebegümeci;
Dağ, taş, çakıl,
Hava, toz ve duman;
Takvimdeki yaprak, yazı,
Hem geçmiş hem gelecek zaman;
Herşey, herkes
Koca bir boşluk.
Ortada tek gerçek:
Önümüzde arkamızda giden,
Çözemediğimiz
Ulvi bir loşluk.
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 02:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Damar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/24/bosluk-217.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!