Boşluk Şiiri - Kazım Tibet Sar

Bir bardak kahve
Soğuk damarlarıma
İşlerken kaynak makinası
Gibi
Yağmurla asfaltın
Savaşı
Sivillere zararlar
Verirken
Dolaşırken caddelerde
Aval aval
Sahipsizce
Ruhlarımız daima
Başka yerlerde
Başka hayallerde

Hayaller bıçak darbeleri
Gibi
Kan kaybediyor zihinlerimiz
Her bıçak darbesinde
Ve her çocuk ağlayışında
Hayaller kuruyor
Zihinlerimiz

Ve biz,
Bizler tohumlarıyız
Bu zihin savaşlarının
Kitleler,soğuk,
içkiler.
Yorgun dudaklar
Anlatmaktan ve
Çalgıya üflemekten.
Adalet istiyor dudaklar
Ve mantık sistemimiz
Birazda parmaklar
İşletsin çalgıyı
Biraz içinde
Parmaklar olsun
Çıkabilecek yanlış
Notalara karşı
Tepkileri
Kabullenen.
Kandırmasın artık
O saf beyinlerimizi
Gökler.
Bizi hayal kurmaya
Zorlamasın
Bulutların çekici gücüyle
Gökler.