Boşluk Şiiri - H Yusuf Şahan

Bir boşluk
Ne tutunacak bir dal
Ne de kurtulacak bir sal
Sürekli inişteyim
Boşluk ne çukur
Ne de yar

Tutunacağım daları
Rüzgâr savuruyor
Serinleyeceğim havayı
Güneş kavuruyor
Ortada bir sessizlik
İnsanlar bana uzak
Sürekli inişte
Ömür denen kızak.

Sonsuzluğa kayıyor
Sonlu hayatım
Dünya’da kalıyor
Olmayan saltanatım
Bu iniş
Bu sonsuz iniş
Alıp götürüyor
Beni benden
Alıyor beni
Benim sandığım bedenimden