(((BoşluK))) Şiiri - Mustafa Yaralı

Bir varmış bir yokmuş canlar cisimler,
İbretle bakınca bak neler bomboş.
Bir nokta oluca bütün isimler,
Zerreler nüveler habbeler bomboş.

Bir damla etmeyen varlık selinde,
Oynayanlar O’nun Kudret elinde,
Tevhit ilmi ile ledün dilinde,
Manayı bulana maddeler bomboş.

Her yana gövdenin gölgesi vurmuş,
Hakikati Hak’mış Hak ise Nur’muş,
Rüzgâr ses vermiyor dalgalar durmuş,
Deryalar ırmaklar katreler bomboş.

Burada bir yer var mekânsız mekân,
Gurbetli gurbete vatansız vatan,
Bir pazar kurulmuş alandır satan,
Şehirler çarşılar caddeler bomboş.

Bir âlem ki sonu yok uçsuz bucaksız,
Kâinat yolcusuz yollar duraksız,
Bir ilim yazılmış harfsiz varaksız,
Okullar sıralar rahleler bomboş.

Nerde peygamberler nerde veliler?
Nerede erenler kırklar yediler?
Bana; “Bu bir sırdır sen sus” dediler,
Koskoca evren’de kubbeler bomboş.

Ne tarafa dönsek boşluk denizi,
Yoklukta yüzüyor varlık gemisi,
Bu garip Yaralı ALLAH delisi,
Kulisler perdeler sahneler bomboş.

12.01.2000