Öyle çok yoruldum ki söylemekten
Ve dürüstlüktü tek bildiğim
Çocuklukta da kaybettim oyunları
Ama hiç bu kadar sızlamamıştı içim
Sen benim
Çocukluğumdaki
Güneşli ve sıcak pazar günlerim
Kanayan ama acımayan yaralarım
İsteyip de alamadığım oyuncaklara duyduğum özlemdin
Ne yapacağını bilmeyen bir astronot gibi boşluktayım
Çekiminden ayrıldığım günden beri
Kayıt Tarihi : 2.10.2008 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!