Boşluk Şiiri - Soner Kütahya

Sözün bittiği kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim,
Çaresizce beklemekten başka yapabileceği hiç bir şeyi olmayan zavallıyım sanki;
Sessizliğin çığlığı kulaklarımı yırtarcasına bağırırken
anlamsız susmalardayım!
Göremiyorum önümü sanki kör olmuşçasına
Düşünemiyorum hiç bir şey sanki beynim yok olmuşçasına
Ağlamak gelmese de içimden mani olamıyorum gözümden akan yaşlara
Bir bilmecenin ortasındayım sanki dönüşü olmayan
Çözümü bulunamayan
Derin bir boşluğa düştüm sanki savrulmaktayımmm
Gelmemekte sonu görülmemekte çehresi
Adlandıramıyorum ne halde olduğumu
Bağdaştıramıyorum bu boşluğu hiç bir şeyle
Ama biliyorumki bu boşluğun sen olduğuna
Sensizlik olduğuna....