İnsandır ağlayarak gelir dünyaya,
Tabii muhtaçtır ana babaya,
İstemeden gözler takılır uzaya,
İşte o zaman düşer boşluğa.
Sorular,sorular arka arkaya,
Neler neler düşer zekaya,
Bir yumruk savrulunca havaya,
İşte o zaman düşer boşluğa.
Tam bağlanmıştır yakınlarına,
Alışık değildir hatalarına,
Biraz toz konunca hatırına,
İşte o zaman düşer boşluğa.
1973-Okl ve etraf.
Kayıt Tarihi : 25.1.2008 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yazka](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/25/bosluk-151.jpg)
selami
TÜM YORUMLAR (1)