Boşluk Şiiri - Kemal Karayılan

Boşluğu bekliyorum dostlar,
Boş gözlerle
Ne gelen var,ne giden
Yollara bakıyorum
Bomboş
Hani çıkıp geliverecektin?
Hep hayalleriyle yaşadım
Seni bir sabah aniden karşımda görmenin
Ama anladım sonunda
Hayaller de boşmuş megerse
Yokluğun sarıyor bedenimi
İçimi büyük bir boşluk kaplıyor
Üzülüyorum sen yanımda olmayınca
Yıkılıyorum
Birisi fısıldıyor kulağıma sonra;
Boşveeerr...
Aşka inanırdım,sonsuz sevgiye
Bunlar da boşmuş meğerse
Dedim ya;
Oturup deniz kıyısındaki masama
Boşluğu bekliyorum böylece
Sakın sen de üzme kendini,e mi?
Boşu boşuna üzülme benim için!