doğduğumuzdan sonra açılır gözlerimiz
önce tenimiz, sonra nefesimiz
görecek dünyayı, hissedecek
dokunacak dünyaya en son ellerimiz.
kocaman doğardı gözlerimiz,
bedenimiz, beynimiz, ellerimiz
kocaman olurken küçülürdü
gözlerimiz.
bedenimiz uzayda yer arayan her serpilişiyle dönerdi
dünya bıkmadan çevremizde sarpa sarmal dönerdi
birlikte dönerdik her bir şeyin çevresinde, hiçbir şey dönerdi
durdurup her bir şeyin çevresinde şiir dönerdi.
burgusunu evrenin merkezine toplayan ilk kıvılcım dönerdi
ilk şimşekten önce, sesten yakın, sesten önce
verirdi sarmaşığa tutunmuş eli, ney sesini;
dönerdi
her bir şey, atomun çevresinde orbitaller,
dönerdi
'durdurun! ' çığlıkları dalgalanır, her dalga sona çarpıp döner,
arşın sonu sesi taşımaz, yanına düşer, sesler toplanır,
kendi; kendine, içi; içine,
döner,
her şey kendi içine toplanır,
dönerdi.
Hakan KaradumanKayıt Tarihi : 30.5.2009 15:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!