Boşluğun Labirentleri
Bu sevgi ilmi öyle bir sırattır ki, bu yanı cennet, bu yanı cehennemdir.
Hiçbir şiir senin kadar, gönlüme d/okunmuyor.
Eskimeyen bir mektup, gibi biliyorsun değil mi?..
Seni rızkımın en güzel parçalarından biri olarak gönderen Mevlâ'ma, bu şükrümü nasıl eda edeyim!..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Hayatı kısaltır bazı imgeler...
"Nefes" işte onlardan biridir...
Nasıl nefes aldığın, nasıl yaşadığını da anlatır...
Yanlışsa, kısalır...
Düzgün, uygun, sakin ise alınan..
Ömre ömürdür......
Şiir de o "boşlukların" derdinde...
Toplayabilme kendini....
Tebrikler Engin Bey....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta