Boşluğa Çekildim Şiiri - İbrahim Maraşlı

Hiçli hissiz boşluğa dalıyor bunalmış bedenim
Çınlamasız bir sessizlikte kaybolmayı ister gibiyim
Oluk oluk akarken insanlar önümden
oturuyorum
Kan kırmızı boncuklar saçılıyor elimden
Kehribara çalan plastik tesbihimden

Tanış çıkacağım insanlar yüzüyorlar sokaklarda
Ocağın en kısık gözü gibi gözlerim uzaklarda
Konuşmaya mecali yok yardıma muhtaç dilimin
Ve bedenimin ateşlenmiş bir çocuğun neye uğradığını bilmezliği

İsmini bilmediğim bir varlıkla selamlaşıyorum
Duygularım setre çekmişken âna
Cevabı belli sorular soruldu ve bilindik cevaplar verildi
Konuşmak zorunda oluşumuzda nerden çıktı
Sende görmemiş gibi yapsaydın bana

Parlamenter sistemle bakkalını yöneten dudakları kurumuş amca
Bana ballı su satıyorken kendi dudaklarını nasıl da unutuyor kuraklığa!
Üç tarafı masmavi gökyüzüyle çevrili bir ülkede denizi 15 yaşında görebildim
Denizi olduğu için kiraları yüksek şehirde
Kirayı ödeyebilmek için
Denizi göremez edildim