Boşa sarıldım Şiiri - Zikrettin Karaca

Hayat hırpaladı şer pusu kurdu
Toprağa sarıldım taşa sarıldım
Şeytan oyaladı puşt duvar ördü
Kargaya sarıldım kuşa sarıldım

Çile biriktirdim ağır taşıdım
Hasret ocağında sevgi pişirdim
Temmuz sıcağında dondum üşüdüm
Umuda sarıldım düşe sarıldım

Isırgan topladım sardım yaraya
Denizle güreştim çıktım karaya
Biraz huzur buldum verdim kiraya
Bahara sarıldım kışa sarıldım

Yoruldum yaslandım dilek taşına
Hiç bahar gelirmi dağın başına
Hayaller yükledim azat kuşuna
Doluya sarıldım boşa sarıldım

Karaca menzile ulaşsam bile
Bülbül kavuşurmu kırmızı güle
Baykuşlar göz koydu bindiğim dala
Ekmeğe sarıldım aşa sarıldım

Zikrettin Karaca