Boşa Ölürüm Şiiri - Mehmet İslami

BOŞA ÖLÜRÜM

Ne yaşarsan yaşa bak akîbete
Varlığı gönderir cehl cehâlete
Kavuşmak isterse kul sâadete
Sevdasına yanan Kerem olurum

Dağ olmazsa idi suda olmazdı
Su olmayıncada can bulunmazdı
Kuşlar Akıtmasa! Veysel dolmazdı
Eyyûb nebî gibi verem olurum

Rûhi temsilcimiz bordro bereli
Erzurum, plevne Kerkük Koreli
Yeşil ırmak Çoruh kanlı dereli
Müslümanla kardeşliği solurum

Çanakkale, Malazgirt Gelibolu
Nerede beğini arıyor Bolu
İlâhi rahmettir fırtına, dolu
Kar içinde gardaşımla kalırım

Kimliğinin ayinesi işinde
Düşman çeker yuları var başında
Kâf’daki zümrüd-ü anka kuşunda
Okyanustan suyu içen olurum

Göktürk birimizin pilôtuna biz
Eserine Türk uzmanot demişiz
Elin ast’ı koz’u, yanımda âcîz
Kaldığından rahat nefes alırım

Kervancı başının Suriyedeki
Taşıdığı canlı yükleri belki
O can pazarında simsarlar tilki
Sırtlan, domuz, akrebleri bilirim

Destur verdi rahmeten lil alemin
İlâi kelimetullaha zemin
Müştehak İSLÂMİ, vur zalemenin
Beynini yarmazsan boşa ölürüm

Aşık Zeki Hayaloğlu,

Yara kaldı yara kaldı
Ümîdler bahara kaldı.
Elimi; herşeyden üzdüm
Merhamet SETTAR’a kaldı.

Âşık İSLÂMİ
Cinâs Aldı

Ümidimiz yâra kaldı
İmtihânda zora kaldı
Etobur on puan aldı
Hüzün cefâkâra kaldı

Gemi demirini aldı
Dipsiz bir ummana daldı
Alabora: siren çaldı
Mürettebat baka kaldı

Ellerinmin nârı maldı
Ağyârın fikrine daldı
Ölüm gelip kapı çaldı
İkrâm edilende baldı

Giden: İSLÂMİ’nin saldı
Caferi Tayyardan faldı
Herbir şey yerinde kaldı
Hoş geldiniz diyen Zaldı!