Gönül tarlasına umut tohumları ekmiştim
Yalan ve sahtekâr böcekleri yeşertmedi
Serseri rüzgâr getirdi o böcekleri
Oysa ben o tohumları sevgi suyuyla
Sulayarak olgunlaşmalarını bekleyip
Birer, birer mutluluk testeresiyle biçip,
Huzur arabasına iyice doldurarak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta