Boşa Çabalar Şiiri - Habip Altıok

Çıkmış ekranlara koca adamlar,
Ne utanması, ne arlanması var.
Kaleminden zehir, dilden kan damlar.
Otursalar zarar, kalksalar zarar.

Hesabı bilmeyen müflis bir tüccar,
Gider dağ başına bir dükkan açar.
Defteri bırakır, kadıya koşar,
"Karakuşi" sanki adil yargılar.

Garip bir muamma şu insanoğlu,
Bakarsın haline menzili doğru.
Allah akıl vermiş, basiret bağlı.
Kur'an'da kendine mucize arar.

Ne desem anlamaz yurdum insanı,
Koyun postundaki kurdun masalı.
Darı ambarında tavuk misali,
Rüyadan uyanır, hayâle dalar.

Ne zaman toplansa "Mescid-i Dırar."
Çıkar mı sanırsın hayırlı karar?
İlk duruşmadan son celseye kadar,
Adalet zincirli, özgürlük firar.

Derdimiz menfaat olsaydı eğer.
Hepimiz yanınızda olurduk zaar.
Oyun içinde oyun, matruşka gibi,
Aç bakalım içinde başka neler var?